Januari 2014
Reisverslag
Wederom ‘carry on only’! Dit verslag is onderweg geschreven op de Notitie ‘app’ van de Samsung. Waar mogelijk heb ik de afzonderlijke verslagen gemaild naar mezelf zodat ik alleen wat ‘copy paste’ werk had naar WordPress vanuit mijn Gmail. Als jullie goeie alternatieven weten voor off line schrijven (in een bus of vliegtuig, hangmat oid) die daarna relatief simpel on line zijn te zetten hou ik me als semi digibeet aanbevolen!
De tekst moet toch echt genoeg herschreven worden. De notities zijn te kort, te ‘steno’ achtig om er een lekker lopend verhaal van te maken. Ofwel, schrijven op de telefoon is het nog (?) niet helemaal voor mij.
Op Schiphol, na inchecken met een omweg vanwege een kleine computer storing, geht’s loß!
Bij United Airlines weegt mijn bagage 6.5 kg, er waren toch wat extra dingen bij gepropt zoals m’n oude aantekeningen Spaans uit Guatemala, nog wat meer ‘wegwerp’ leesvoer en mijn Buffalo Lite jacket die als halve underquilt kan fungeren bij de hangmat. Goeie vlucht en stopover op New York JFK met Matt uit Maine, Matt uit eeh elders VS en een Ierse gast.
Na een niet noemenswaardige vlucht was de pickup bij het vliegveld San José easy peasy. Eerste dag door de stad gezworven en ritme van jezelf en de kleren wassen en sporten ingesteld. Bus ticket gekocht en voorzichtige planning ingesteld voor de rest van de reis.
De tweede dag was het tijd voor actie: Jungle canopy en raften! In de bus ontmoet ik
Bao uit Texas (Vietnam), een zooitje meiden uit andere delen van de VS, Nancy en Rafael uit Mexico en Dagan uit Sasketchwan Canada. Eruit gemikt door Baurillo de gids met raften zodat Dagan en ik in het water kwamen en de rest, alhoewel nat, toch aan boord bleven. Op een rustig deel van de rivier worden er diverse ananassen aan stukken gesneden terwijl we door dobberen. De jungle canopy tocht was een belevenis op zich. Op een meter of 30 – 40 boven de grond zoef je aan kabels van boom naar boom. Remmen doe je met een versterkte leren handschoen als er geen automatisch houten remblok is geïnstalleerd. Rem je te vroeg, dan moet je je zelf naar de volgende boom trekken, commando style. Dit gebeurde mij een keer toen ik een boompje in het midden van het traject wat wat gevaarlijk dicht bij zag komen. De hoogte van die boom in het midden, het doorzakken van de kabel daarboven met Johan daaraan en ik zag mijn noten zo gespietst op die takken. Mooi niet! Dus ik stoot er bewust tegen met mijn voet waardoor ik stil kwam te hangen in het midden. Laat de rest maar lachen, ik klauter wel op de vermoeiende manier dat laatste stuk. Op naar de volgende twee bomen met kabels er tussen. De laatste sectie ging zo hard dat ik een deel achteruit ging, nou maar hopen dat het automatische remblok z’n werk doet want je ziet niet waar je met een bloedgang op af raast. Mooie ervaringen!
Gisteravond vroeg gaan tukken. Zat na Plato del dia boekie te lezen, mensen te kijken en terwijl ik van de eerste Imperial genoot speelde Def Leppard op de achtergrond. Speelde Def Leppard op de achtergrond?! Nou het klonk uit de speakers…. ik denk niet dat ze er echt stonden… duh!
Wachtend op bus naar Puerto Jiminez om vandaar de jungle in te duiken. Nog ff gebruik gemaakt van de telefoon, voor je het weet kan het niet meer…
Instappen en tas past precies boven munne kop. Aantal stops, luxe bus. Twee snickers op, moest even aan Mark bij Krabi Sands denken. Verder geen aparte bus snacks, zag wel en gozer met een groene Pringles bus: Dank aan Evert: BAH! 🙂
Dertig graden ….
Geartalk notes in de bus 🙂 die de airco voluit zet op het tweede stukkie. Van 30 buiten naar 20 binnen. Brr.
Om 15.40 geland in Hostel Oro Verde voor $ 10 met wi fi. Het is zondag dus in dit officieel Katholieke land is er veel dicht, dan maar chillen met een kouwe Imperial en later eten bij Carolinas!
Tour geregeld voor Parque Nacional Corvovado, drie dagen, langer gaat niet en een hoop gezwets over “park policies” verder. Dit is op het Osa Peninsula (schiereiland), waar ik zowel Mears als Stroud al had zien hobbelen dus dat moest ik zelf ook eens uitproberen.
Super peddeltocht door de mangroven met een zonsondergang terwijl we op zee terug peddelen.. Zowel kaaiman als krokodil gezien. Mazzel met twee dolfijnen tijdens het kayakken in de buurt waren. Op een gegeven moment was er eentje op vier meter achter me. Ook genoeg uit het water vluchtende roggen, of daar dan door de dolfijnen of andere zeebewoners op werd gejaagd was me niet duidelijk. Afgesloten met een mooie zonsondergang.
Aloksak met paspoort werkt goed. Nordic summer tegen de muggen in de mangrove spoelde weg met het water. Ben benieuwd met alleen zweten…
Na een rustige avond met slechts enkele Imperiales wat vaseline op de flipflop wondjes gesmeerd en gaan tukken.
Woensdag is geen gehaktdag maar een rust dag. Boekie lezen en boodschappen doen.
Plan gewijzigd, we vliegen in naar het PN Corcovado [PN: Parque Nacional] ipv lopen, eeh, okay.. verder lukte het niets doen aardig. Was de kunst bijna vergeten!
Fruit ontbijtje na een korte slaap. Toch wat stress van “zit ik goed, heb ik de tijd goed begrepen etc.”.
Geloof dat mijn huidige jungle avonturen gaan eindigen in een mislukking, schrijf ik als ik mijn gids Steven maar nergens zie en alles op de vroege ochtend nog dicht is. Oef en net op tijd komt Steven langs, we liepen elkaar om en om mis … pfff
Super vlucht boven de broccoli die het bladerdak lijkt vanuit het kleine vliegtuigje. Daarna lopen, lopen, lopen en genieten. Howler, spider, capuchin and squirtel monkey, slang, ara, sonpopas, tapir, cocodrillo, bullshark, soep van het bos (een soort kip), kalkoenachtigen, pecaries…
De laatste dag vroeg op om terug te lopen met stukken over het strand in de brandende zon en meerdere rivier doorwadingen. Het getij bepaalt hier wanneer je kan of moet lopen. Wel een pad, dan loop je deels in de zon, koeler tijdstip, dan bestaat het pad niet, want dat is door vloed overspoeld. De rivier oversteken betekent goed links en rechts kijken. Het mogelijk gevaarlijke verkeer bestaat uit krokodillen aan de zoet water kant en bull sharks aan de zout water kant!
Okee meerdere oversteken. ACHT uur zwoegen met agoutis, een wezelachtige waar ik de naam niet meer van weet en uiteraard geen goeie foto van kon maken, een slang, vogels kortom te veel om op te noemen. Fantastisch, compleet verrot en voldaan! Heb er schrale billetjes van gekregen. Morgen eens uitzoeken waar we nog verder naar toe reizen. Eerst eens een biertje en wat eten bij Los Delfines waar barman Tony me weer verwelkomt.
In de hangmat beetje Art of Nothing oefenen. Morgen weer acht uur bussen, daarna weer iets van zes uur bussen voor Rio Celeste met vulkaan Tenorio, wellicht wat paardrijden om daarna te gaan duiken bij Playa del Coco.
Balmoral reageert niet. Mmm … slaapplekken genoeg in San José. BCR (Banco de Costa Rica) accepteert mijn ING pas niet. Nu met Visa card gepind, benieuwd wat daar de kosten van zijn. Busstation was dicht. Morgen maar hopen dat ie niet vol zit anders sta ik voor Jan Lul om vier uur op.
Dansbaar muziekje hier, moet niet gekker worden nie, zometeen ga ik nog met die bevallige heupen van me in actie komen.
Heerlijk gesmikkeld van een pasta al mer. De plaatselijke perrito genoot een beetje mee. Als je dan je afscheidsdrankje wil nemen, dan hebben ze het niet. Beetje jammer. Ach ja.
Heerlijk zitten genieten van de pelikanen die met onregelmatigheid het water voor me instorten, de muziek, mensen en wat al niet meer.
Nordic Summer werkt ook hier goed voor me al is het nog afvragen voor hoelang. Je zweet wat af.
Maandagochtend 4:39 en Johan heeft stoel numero 18. Kort geslapen, niet moe, raar ritme de laatste tijd. Wel lekker gedroomd. Er komen enkele overbeladen backpackers aan. Zoveel heb ik op een Winter WEISS niet eens bij. Dat zal je moeten mee zeulen in de hitte! Tering… nou ja, als zij het maar naar hun zin hebben. Hee het bagage rek boven munne kop is kleiner dan … of volgende keer iets anders inpakken want nu moest ik stouwen.
Toch beetje getukt in de overvolle bus. Oortjes in, Bruce Springsteen op en kijken naar mensen, het land en dagdromen en de ereader ten volle benutten.
Goede Voeding gelezen, weinig nieuws dat ik niet al in Fitonics for Life had gelezen. Tempeh ja, die andere soja vlees vervanger niet.
Wat een bagger hostel Pengua ofzo. Te duur, eten te zout, niet schoon. Alleen internet en koud bier was goed. Een engelse backpacker vertelde over zijn vier werken Centraal Amerika, Belize, Guatemala, Honduras, El Salvador een een beetje Costa Rica. Voorál het grote feest met meer dan 300 backpackers dronken worden op een zondag was aan te raden. Ieder zijn meug.
Nu wachten op de bus naar Upala om in Bijagua uit te stappen.
Zitten wel een paar guapas en este bus a Upala 🙂 Verder lijkt de beenruimte erger dan Indonesische busjes … kolere … ach ja.
Almuerzo arroz con draadjesvlees … nom nom nom. Nou weet ik niet of ik om twee uur er ben of over twee uur … ik dacht om!
Nope om een uur of drie gearriveerd in Bijagua. Snel gepind en iemand werd net uit de taxi gezet. Mooi! Aangezien toeval niet bestaat er in gesprongen en na een half uur over wegen met kuilen ( ueca / uecate) waar je een ondergrondse parkeergarage van kan maken, aangekomen in “Posada Rio Celeste” 🙂
Geen telefoon, internet of zon. Cloud forest en regen. Eens kijken wat er te doen is, behalve met die anderhalve hond spelen. O wacht er is een hangmat! Que sorpresa! En er hangt een groene pampegaai aan mijn schoenen.
Regen, regen y mucha lluvia. Vuile rivier nu? Ga ik dan uren voor de lol door de regen heen of niet? Camera LCD scherm kapot. Denk in de bus. Kut! Maar wel een reden om een andere te kopen. Zelfde lader e.d.
Afijn gewoon gaan lopen en het stopte redelijk snel. Het blijft alleen zo vochtig! Blij met mijn Buffalo!
Na een prachtig en vermoeien stukje lopen nog met Wilber een rondleiding gehad. Van de Tarzan schommelstoel naar de varkens met biggetjes, kippetjes, de biogas installatie, moestuin en meneer en mevrouw Lorre. Met meneer Lorre had ik gister al kennis gemaakt toen ie in mijn schoen hing.
Zo eten en met de komende regen geen zin om paardje te rijden. En regenen deed het weer. Pfff…
Ga ik ff betalen zegt ze: wat voor bedrag had je afgesproken? Weet ik veel, had een e-mail van Elias. Geweldig vertrouwen. Voor twee dagen met coffee/thee/water, drie maaltijden per dag en 1 dag gids in het park was ik 50.000 kwijt, zeg ff $ 100, dus €80. Nou niets te klagen dus. Maar de regen en klamheid duwen me toch verder naar Playa del Coco om, onder andere te gaan duiken.
Vraag nog wel ff of ze voor morgen een taxi bellen. Als ik het goed heb om ongeveer 7 uur. Dan ben ik op tijd voor de directe bus naar Liberia om daar over te stappen naar de lokale bus weer. 🙂 Tsja, met het herschrijven van de tekst besef ik me dat iets meer planning vooraf, me meer actie tijd had gegeven maar aan de andere kant is dit zwerven juist iets wat ik wel leuk vind.
O, zal ik eens zeggen dat het hier 22 uur per dag regent! Ontbijten en pleiten, op naar de Pacific Coast!
Met de halve familie in de taxi naar de bushalte.
Tis fris! Trek de Buffalo maar aan. Bijna twee uur staan in de bus en toen moest ik toch wel hoognodig naar el baño. Nu nog een uurtje naar Playa del Coco. Eerst (te?) snel de rugzak in een ballentent neder gegooid. Daarna toch voor Hotel Puerta del Sol gekozen met $10 korting per nacht. Eens dit Costa Ricaanse Sodom/Gomorra verkennen.
Duiken geregeld, helaas geen bull shark seizoen 🙁
Beetje mensen kijken in Coconutz en andere tenten. Zaterdag en zondag duiken, maandag paardrijden (?), dinsdag chill, woensdag afreizen naar San José…
Vroeg vertrokken uit hostel en kon vroeg in mijn kamer terecht. De was en een strandwandeling gedaan. Nu een verlaat ontbijt. Iets teveel van het goede, geen lunch. Wellicht een Hobie16 huren om een stuk te gaan zeilen! Genoeg woei!
Wehehehe ze verhuren geen Hobies :-(. Nou ik zie wel wat anders na het duiken. Leuk duiken, diverse grote roggen, whitetips en heel heel heel veel pufferfish … Een beetje Japanse chef komt er klaar van.
Fiesta in town! Toch vroeg gaan tukken. Weer leuk gedoken, o.a. met een joekel van eeen manta waar de gids helemaal van uit zijn duikpak ging :-). Terwijl ik alleen maar dacht dat de nacht was begonnen, dus het was wel een groot beestje. Na tweede duik kiespijn en ik pleurde anderhalf uur in slaap met twee ibuprofen achter de kiezen. Internet verbinding laat me vandaag beetje in de steek.
Na een ceviche en een biertje begint LED Zeppelin’s Whole lotta love en komt ook het volgende biertje; een Imperial Silver. Ben benieuwd of Jeff Beck’s Hi ho Silver ook zo door de boxen gaat schallen. Nope.
Gezellig erna nog langs de straat una hamburgesa gescoord, ff langs de supermarkt voor een zak chips en een paar Silver voor “thuis bij de buis”.
Maandagochtend bus kaartje voor woensdag naar San José gekocht. Chill dag heute. Cadeautje gekocht en nu aan het zwembad getuige van DM pool training Rich Coast Diving. Lunch en boekie bij strandtent om daarna enkele Silvers achterover te slaan.
Morgen duiken of niet. Al die moeilijke beslissingen… 🙂
Nou ja ik moet toch nog 20 minuten wachten voor ik geschoren wordt. Nog ff snel Una Silver por favor! Paardje rijden en quad was me te duur. Meer dan $ 140 voor een halve dag, twee uur paardrijden en twee uur quad. Ach dan morgen een derde Chill dag deze trip.
Inmiddels 5000 colones en 50 minuten verder, ook wel $ 10 of iets meer dan € 7 en smooth as a baby’s buttom is de uitdrukking. Tot vier keer warme doeken op je muil en precisie scheren. Als afsluiter een kouwe doek en …. héérlijk. Moet er alleen niet aan denken om nu het zoute water in te springen, dan zal ik toch een Tarzan kreet moeten binnen houden …
Komt er een gozer bij zitten: Hee ken je me nog? Néé maar kom er bij zitten … en even later bedelt ie om een biertje enzo. No thanks mate. Eerste keer dat me dat (hier) gebeurt.
Wakker en katerig. Gelukkig een laatste chill dag. Morgen weer bussen naar de hoofdstad pfff geen zin meer. Douchen en wat doen … hup hup …
Zwembad hangen, boekie lezen, happie eten, mensen kijken, drankje erbij … ach … beetje fiesta en siesta.
De eerste etappe van de terug reis begint met vijf uur bussen naar San José, deze keer met redelijke beenruimte. De tijd gedood met lezen, muziekie luisteren en mensen kijken. Na een korte nacht op vliegveld aangekomen, de $ 29 vertrek belasting betaald en maar weer wachten, boekie, muziekie en mensen… Probleemloos door de douane heen. Zelfs geen check op de firesteel!
Goed dan heb je 3000 colones over en in het hele land is dat $ 6 maar niet op het vliegveld. Verder loeit de airco en denk ik er over om mijn buffalo aan te doen. Eerste deel is niet noemenswaardig, geen wifi bij “Cat Cora hotspot”. Voor het eerst wil ik terug naar … huis maar dan anders … Are we there yet?
Toch nog enkele uren slaap weten mee te pikken. Jammer dat de piloot het waagt om door Metallica’s “Wherever I may roam” heen te praten over turbulentie en even later luister ik naar Kevin Bloody Wilson…. Nigel …and he’s been everywhere…en zo naderen we een uur sneller dan verwacht het Europese vaste land terwijl Bruce de vlucht afsluit met Born2Roam eeh Born to run.
Voor de liefhebbers nog een film impressie
en deel 2
en voor diegenen die nog wat willen weten over wat ik bij me had: een “gear impressie”
Bedankt voor je tijd, aandacht, interesse etc. en tot de volgende keek!
Grtz Johan
Recent Comments