Zaterdag 19 Juni – Maandag 12 Juli 2004

Helaas geen foto’s (camara crash)

Vorig reisverslag: Australië; Northern Territory

Volgend reisverslag: Australië; New South Wales 1

Reisverslag

Vanuit Alice Springs moet ik in Adelaide zien te komen. Afstand.. ongeveer 1500 kilometer, jaargetijde bij aankomst… winter. Nou die winter daar had ik al een beetje rekening mee gehouden. In Darwin tenslotte niet voor niets een jas aangeschaft. Ja die had ik niet nodig/bij me gedurende het jaar reizen hiervoor.

Aangezien de opaal stad Cooper Pedy op de weg ligt en een tussenstop waard is, is het moeilijk om het vervoer te bepalen. De legendarische Ghan trein valt af omdat ie daar niet stopt. Een lift… nou ik weet wat voor volk hier liften vraagt en geeft…. mmm nee dank je, daar wens ik niet mee geassocieerd te worden. Vliegen, behalve te duur, was ‘t ook geen optie omdat die piloten je niet boven Cooper Pedy eruit laten. Dus een bus.

Een “Wayward tour” werd het uiteindelijk. Met eeh… een hoop anderen in een bus. Ongeveer een 3 tal aanspreekbare en normale personen van de 20 ofzo kadavers die vervoerd werden. Behalve Cooper Pedy dus, waar we een door een oude opaalmijn heen banjerden en in een mijn/grot hotel sliepen weinig te vermelden.

Ja lekker bier en de hele groep ging vroeg tukken dus ik als geheel verlegen persoon moest me ineens vermaken met de loco’s eeh locals. Ik heb zelfs van die bewegingen getracht te doen die op dansen leek, tot groot genoegen van de aanwezigen… Waarom?… Nou die gasten daar dansen niet en die meiden wel…

Geheel volgens traditie werd ik met de locals als laatste de pub uit gekeild.

De enige andere soort van stop die de moeite waard was op die tocht naar het zuiden, was om een wandeling te maken in de Flinders Ranges. Lekker stukkie kuieren door Alligator Gorge. Veel te koud hier voorkrokodilachtigen maar ja, de kloof scheen de vorm van een alligator snuit te hebben… vooruit dan maar.

En in Quorn, sta ik midden in de kouwe nacht op om een voetbal wedstrijdje te kijken… Nederland tegen… ik weet niet eens meer wie Tsjechie denk ik. Om 04.30 tot de ontdekking komen dat het sportkanaal van overdag is geworden tot een shopping channel in de nacht bracht mij geen vreugde. “Kijk Mike dit is een prachtige nieuwe uitvinding. Ja super en als je nu bestelt dan krijg je gratis deze 945 delige messenset erbij. Helemaal te gek.” Grrrrrrr….. als je dan later hoort hoe je verloren hebt zeker….

Komend uit het Territory, dan is Adelaide ineens een grote stad. Nou, het is best leuk daar. Ik breng een bezoek aan het Rodney Fox museum (in Glenelg) en ik schrik me daar het leplazerus van de prijzen om met een ‘GreatWhite’ te duiken. 3300 A$ voor 5 dagen…. eeh nee dank je. Wel leuke replica van een Carcharadon Megalodon. Zeg maar een 20 mtr ‘great white’. Hoop fossiele tanden (geinige handel Arno!). Verder vermaak ik me in The Belgium Beer cafe met een blonde. Leffe Blonde om precies te zijn.

Ok niet 1 maar eeeh… een paar te veel want die Grieken waren in een winning mood… dit was nog voor de finale….

Voor de kust van Adelaide, ligt Kangaro Island en inderdaad daar vind je kangaroos (daar heb ik geen Coktail Trio voor nodig). Behalve kangaroos vind je er ook zeehonden, robben en nog veel meer. Ondanks het druilige weer lopen we over een strand, met de ‘fur seals’ op een meter of 4 van ons af. Je verwacht elk moment de stem van Anton van Hooff/David Attenborough.

De koala’s zijn gewoon balen wol die ze in een boom hebben gegooid. Die beesten zijn lui… lui… ongelofeloos. Wel erg leuk om in het wild te zien. Ja sorry ik heb niet dat gevoel van “..aaach kijk eens wat een schatje..” Ik vraag me wel af hoe ze zouden smaken maar helaas zijn ze een beschermde diersoort dus belanden ze niet op mijn bord.

De dames in het gezelschap hebben nog steeds slangen angst in Oz. Een pub eigenaar verteld dat die en die slang/spin ‘harmless’ is. Zeg maar ongevaarlijk. In zijn definitie betekent dit dat je er niet dood aangaat als die spin je bijt maar wellicht wel een paar dagen op de Intensive Care ligt of zo.

De overtocht per veerboot blijkt enkele gevoelige magen wakker te hebben geschud. Je hoort Men at Work, I come from a Land Down Under…..<knip>..and men chunder”. En je begrijpt ineens wat dat is.

Vanuit Adelaide vertrek ik naar de staat Victoria. De tocht duurt 3,5 dag. Nou voor mij had je hem in 2 dagen mogen rijden  hoor. De meeste stops zijn slechts stops om een plaatje te schieten langs de kust. Ja erg mooi uitzicht geef ik toe, alleen een flink stukkie kuieren zat er niet in. Kwestie van plannen……

‘The Great Ocean Road’ is er voornamelijk voor het uitzicht en dat uitzicht, was, zoals gezegd, zelfs in het Hollandse herfst/winter weer, erg indrukwekkend. ‘Twelve Apostles, Loch Ard Gorge etc.’

In Melbourne ontmoet ik Greg en Sarh weer. Een stel dat ik in Chiang Mai (Thailand), leerde kennen en nu hier woont. De verdere sight seeing in Melbourne is zo gedaan. Voor mij dan. Binnen 3 dagen heb ik gezien wat ik wilde zien.

Ik ontmoet Steve en Bret (Brad/…/..) (Dir-Oz duik lijst) en ik krijg een aparte rondleiding in het Melbourne Aquarium. Het plan om een kijkje te nemen  bij een Dir-F cursus gaat helaas niet door. Ik kan er niet echt rouwig om zijn… watertemp….12 graden….

Vanuit Melbourne ga ik via Bendigo naar Echuca. Wat ga je daar nu doen vragen de “Melbanites” zich af. Rare Jongens die Ollanders…Nou bootje varen over de Murray river. Leuk zo’n ouderwetse stoomboot met die schoepen aan de zijkant en paardrijden.

Sue, gelooft niet dat dit mijn eerste paardrij les is en vraagt het nog eens. Het moet die heupbeweging zijn <eg>. Na een tijdje in die bak rondgereden te hebben is het tijd voor het bos. Rustig in het begin en op sommige stukken wat versneld en 2 stukken zelfs in de hoogste versnelling. Galop heet dat geloof ik…. en ik blijf zowaar (onbeschadigd) in het zadel zitten.

Ja ik loop na 2 dagen wel nog als Pim van Velzen (Lucky Luke voor de anderen) maar dat mag de pret niet drukken. Ik herlees/ontcijfer de stukken die ik in mijn dagboek (deel 11) heb gekalkt en ik kom tot de stomme ontdekking dat ik weer plezier heb in het schrijven, ook al deel ik dat niet allemaal met jullie 😉

In elk geval: Op naar een nieuwe staat en nieuwe belevenissen. New South Wales… here I come..

Vorig reisverslag: Australië; Northern Territory

Volgend reisverslag: Australië; New South Wales 1