Reisverslag
Vraag me niet waarom, want ik kan het niet alleen uitleggen met fantastische jungle, mooi duiken, lekker eten, lekker weer, lekkere eeh…
Enfin of afijn, Thailand roept en ik geef gehoor door de maand november van 2012 door te brengen in het zuiden van Thailand. De jungle van Khao Sok en het duikgebied van de Similan eilanden zijn de voornaamste bestemming op deze ‘carry on only’ trip.
Carry on only?
Jep, slechts handbagage op deze reis. De rest werd ter plekke gekocht of gehuurd en ik kan je wel verklappen dat dit heerlijk reist. Geen stress of je bagage wel aankomt, er niets uit gestolen wordt of nog erger, er iets in gestopt wordt. Al vanaf 2004 speelde ik met deze gedachte maar ik kon maar niet los komen van het idee dat ik zonder multitool of zakmes op reis zou gaan. Na lang genoeg ‘buiten gespeeld’ te hebben met bijl, parang of ‘gewoon’ mes, eens aandachtiger gekeken naar de locals in Zweden, Brazilie, ZO Azie e.d.
Als die iets gebruiken, zal het voor mij toch ook wel goed zijn zeker?! En als die het gebruiken, is het dus daar ter plekke aan te schaffen. Van het simpele Mora mes, tot aan de machete (onder welke variant dan ook) aan toe. Ik zie ze zelden met € 140 of duurdere multitools, messen en dergelijke… Nou nog wereldwijde DIR duik rental gear en ik ben helemaal happy . Of is dat een contradictio in terminus, dat van die duik gear, niet van mijn happy zijn 🙂
Als grammenn@#ker lukte het me uiteraard eenvoudig om alles in mijn GoLite Peak te stoppen en mijn broer bracht me, met enkele tijdverslindende files naar Schiphol. Inchecken was simpel, zeker als je alleen handbagage hebt en met de QR code op mijn telefoon kon ik zelfs boarden.
Op Karel de Gallier (rare jongens daar; Charles de Gaulles, Parijs), moest ik overstappen op een vlucht naar Bangkok en daar weer een andere, vlucht naar Phuket. Maarreh… als je nou iets van 20 tot 30 douane hokjes hebt waar TIG mensen doorheen moeten met een verbindende vlucht, tsja dan zet je er toch zeker wel drie of vier van die douaniers in.
Dus dat duurde en dat duurde en ik geloof vijf minuten voor het einde van de officiele boarding tijd kon ik daadwerkelijk aan boord stappen. Met alleen carry on en dan nog je aansluitende vlucht bijna missen. De Franse slag… jaa jaa….
Het duurt niet lang of ik raak in gesprek met de man naast me, een advocaat ergens uit Engeland die op weg was naar zijn vrouw en kind in de Isaan regio van Thailand en verder kijk ik wat film, lees ik wat en denk ik na over uitrusting stukken.
En ja hoor…. de volgende aansluitende vlucht, die mis ik WEL. Zo’n zelfde bureaucraat die stempeltjes moet zetten. Ach ja, gelukkig regelt KLM/Air France heel netjes de opvang in de VIP lounge en de volgende vlucht, dus ik heb de tijd om uitgebreid te ontbijten in diezelfde VIP Lounge.
Voor ik ga duiken op/in de Similan Eilanden met de Oktavia, duik ik nog een paar dagen het dag/nachtleven in met een hapje hier en een drankje daar. En in een van die “foute barretjes” zie ik wat gasten zonder shirt, zeg maar shirt-lozen of shirt losers en ik schiet onbedaarlijk in de lach als ik er eentje zie met een tattoo en aan de opmerking van Jan “Off the Windows” moet denken: Hee, hebbie op een natte krant liggen slapen.
In mijn hotel heb ik direct ‘kamp discipline’ ingesteld. In de avond/nacht/ochtend (hoelaat je dan ook thuis bent), was ik de set kleding die ik aan had, die is dan weer droog als je het bed uit komt.
MV Oktavia en duiken en …
Op Koh Racha (Noi en Yai) maak ik de eerste duiken met non DIR materiaal sinds lange tijd en daarna vier ik op mijn manier mijn verjaardag. Proost!
Op de MV Oktavia is het rustig. Met als gasten: Joseph en Angie uit Colorado, Karol en Wieslaw uit Polen, Thijs en Suzanne (Nederland… duh!) en ikke. De eigenaar Kulan met de duikstaf Chris en Branco brengen het aantal op tien. Da’s luxe zoveel ruimte aan boord. Plek voor 30 gasten, terwijl ze zelf een max instellen van 20. De eerste duiken zijn redelijk mooi, ja ik ben wat verwend.
Na de eerste nachtduik meld ik wel dat ik geen nacht duik meer maak. Het lampgebruik van de non-dir groep maakt me erg nerveus/verdrietig onderwater, hetgeen ik ook aan kaart bij de hele groep. Of ze er wat mee doen, is aan hun.
Desalwelteplus maak ik enkele fantastische duiken. Richelieu Rock en meer kan van het lijstje worden geschrapt. En het eten aan boord was AROI MAK! Ofwel ERG LEKKER! Meer dan relaxen, eten, boekie lezen en duiken is het niet. Wat een straf 🙂 Dive, eat, rest, repeat ….
Op naar Khao Sok National Park
Na één nachtje in Khao Lak te hebben doorgebracht, pak ik de ochtend bus naar Surratthani, die om 07:00 of om 07:30 of om 08:30 vertrekt bij de Seven Eleven supermarkt. Tijdstip van vertrek hangt af van wie je het vraagt. Dus om iets voor zeven is Johan bij de 7/11 om de bus langs te zien rijden op het moment dat ik net mijn flesje drinken en snack afreken. Wat is dat toch met net de vlucht of bus missen…
Nou ja, boekie lezen, beetje schrijven, reeds gemaakte filmpjes en foto’s kijken en verwijderen indien nodig, zorgt er voor dat de tijd voort schrijdt naar 08:28 en Johan kan in de volgende bus stappen. Inmiddels is door het schrijven de ‘gear obsession’ zwaar toegeslagen. Minder, minder, minder, kleiner, lichter…. En uiteraard moet het allemaal “V goedgekeurd” zijn:
- Vliegbaar (Carry on)
- Verplaatsbaar (Gewicht)
- Verwisselbaar (teamgenoten, wereldwijde beschikbaarheid)
- Vervangbaar (wereldwijde beschikbaarheid [low tech; denk supermarkt ipv outdoorzaak/webshop])
Zo komt er langzaam een paklijst / idee voor een volgende trip. Maarreh… je bent nog volop in deze trip! O ja…
Na een, verder niet bijzondere busrit, stap ik uit en loop van het busstation naar Khao Sok Paradise Resort, waar ik al eerder was geweest.
Het inwinnen van informatie over een gids, de lengte van de tocht, de prijs en meer kon beginnen. Hier en daar een praatje en het werd moeilijk om meer dan 3 dagen echt weg te gaan. Ja dat kon wel maar de vraagprijs werd exorbitant hoog. In plaats van, zeg € 80 per dag die min of meer normaal is (ik ga altijd uit van iets tussen de € 80 en € 100 per dag) ging het, na afdingen tot het uiterste, tot € 200 per dag voor hetgeen ik wilde. Sad but true….
Verandering van plan dus. Okidoki… eens kijken… Goed: een dag op een olifant een ritje maken, een dag kook cursus, enkele zelfstandige dagtrips en een ‘standaard’ driedaagse trip.
Ja de ietwat toeristische rit op de rug van een olifant was toch wel weer een mooie belevenis door een mooi landschap. En de dag koken, tsja dat koken was fantastisch… dat kreeg ik uiteraard alleen niet op. Een Tom Yum Kai, Green beef curry en een pork garlic & pepper…. delen dus…. zoals het hoort. Johan den Blijker / Oliver/ whatever….eat your heart out 🙂 Helaas was het bezoek aan de markt hier vervallen 🙁
De driedaagse trip door de highlights van het National Park bracht prachtige vista’s over het meer, nachtelijke speurtochten en ochtend gepeddel, op zoek naar de hier voorkomende apen, herten, katachtigen, vogels, vlinders en meer.
Door de jungle hikend naar Nam Thalu cave. Door de grot stroomt nog genoeg water, soms loop je droog, soms tot je enkels en soms een stuk zwemmend. In het regenseizoen is het allemaal te veel en dan kun je hem niet (veilig) door. Het gebrek aan licht beperkt het filmen en maken van foto’s helaas. Voor uitgebreide historie: Google is your friend 🙂
En als mijn ogen me niet bedriegen, is dit dezelfde grot die het publiek werd voorgeschoteld waar een zekere Dave & Cody bij een aflevering van Dual Survival in Thailand door heen moesten. Net als die rivier bocht in Laos die ik herkende, maar verder is er bij al TV Survivalshows niets in scene gezet hoor …. allemaal echt….
Zo komt langzaam een einde aan de tijd voor Khao Sok en met gemende gevoelens verlaat ik de omgeving om nog een rustdag in Patong door te brengen alvorens weer naar Nederland terug te keren.
Na een maand weer uit m’n rugzak geleefd te hebben en de uitrusting goed aan de tand te hebben gevoeld wat ik wil/moet hebben, gekoppeld aan discipline met het onderhoud van jezelf en je materiaal denk ik te kunnen zeggen dat ‘Carry On” voor mij een blijvertje is qua reizen.
Bedankt voor je aandacht en tot de volgende keek! Oh en voor de liefhebbers nog een film impressie
En voor een indruk welke zooi ik bij me had
Grtz Johan
Recent Comments