Donderdag 01 – Zondag 11 April 2004
Vorig reisverslag: Maleisië 3
Volgend reisverslag: Indonesië; Bali 2
Reisverslag
Eenmaal veilig aangekomen in Manado, was ‘t tijd om ‘Jen-De-Men’ te gaan verrassen. Dat leek eenvoudiger dan ‘t was. Tasik Ria Resort, Eco-Divers, appeltje/eitje… Echter, het verrassings element en niet met de taxi daar voor die andere Jan, die met de korte achternaam, naar toe gaan, mmmm.
Dus ik bellen naar het resort. Krijg ik Monique aan de lijn die net gemasseerd werd. Jan zit aan de zwembadbar zegt ze nadat ze van de verrassing was bekomen, in de veronderstelling dat ik bij de receptie stond. Nee ik ben net in Manado aangekomen. O nou morgen duiken we niet dus kom dan gezellig langs.
Goed idee denk ik, hou het een verrassing voor Jan zeg ik nog. Terwijl ik de telefoon terug geef aan de receptioniste in mijn 9e rangs hotel, vraag ik hoelang de rit duurt met de taxi.
Een uurtje… mooi ik besluit de Indonesische economie eens flink te ondersteunen en voor 3,5 euro en een taxi te nemen. Aangekomen bij het resort, zie ik enkele bekenden aan tafel zitten. Mij zien ze nog niet en ik positioneer mij als volleerd geheim agent, onopvallend NAAST Wim (assistent instr.) die met de receptie staat te praten.
In het linkerbovenhoekje van mijn linkeroog zie ik Monique de dinerzaal betreden en daarvoor schuifelt Jan. Ik spring ineens van de receptie vandaan om hem de schrik van z’n lever te bezorgen. Mooi, nu weet ook iedereen gelijk dat ik er ben. En Mo die zegt nog “Maar maar maar je zou morgen pas komen..”… tsjaa …Monique (afaik) zorgt ervoor dat ik aan kan schuiven aan de bbq tafel. Ik maak een rondje om ff bij bekenden en onbekenden van de Island Diving groep langs te gaan.
Veel bijgebept over van alles en nog wat. Tjsa meestal duik en mijn reis gerelateerd tuurlijk. Ik breng de nacht bij Natalie door op de kamer (om eens wat roddels in de wereld te helpen) en dat was erg lekker.
Ze had nml een zak drop en 4 stukken kaas 😉
Een stuk ouwe kaas is als eerste aan de beurt terwijl we de dag erop rond het zwembad hangen. Later na een duikdag, worden er ook korte metten gemaakt met het tweede stuk ouwe kaas en gaat het eerste stuk komeine kaas aan de zwembad bar eraan, tot groot genoegen van sommigen in de groep.
Dat laatste stuk neem ik mee en dat sneuvelt een dag later op het veld van eer. Mathilda maakte korte en lange metten ermee. Wie Mathilda is… lees het reisverslag van mijn tweede bezoek aan Borneo nog eens.
Helaas kan ik alleen meeduiken als er een zieke is, want er is een maximum aantal duikers dat het centrum daar mee neemt. Geen probleem, dat is niet het belangrijkste. Toch nog enkele mooie/aardige duiken gemaakt en als Jut en Jul bij elkaar zijn dan moest in dit geval Wim het weer ontgelden. Heerlijk ouwerwets zieken en zeiken. Wel humor bij het inschrijven, ze begrepen mijn grotduik pasje niet maar met mijn ‘Droogpak specialty’ instructeurs brevet vonden ze alles wel best hahahha. Veel leuk klein spul als zeepaardjes, zeenaalden, ghostpipe fish en ontelbaar, door mij niet te benoemen spul.
Verder breng ik een hoop tijd door met het lezen en plannen voor het Australische deel van mijn trip en met Irna. Het is hier nog zo warmpjes dat de mussen een klacht in hebben gediend, dat ze geen dakgoot konden vinden waaruit ze dood konden neervallen. Al die goten waren gesmolten ofzo.
Ik moet van de vrouwelijke bediening in mijn 8e rangs hotel met hun allen op de foto. Ik voel me net zo’n koala nu. Nou ja…ach…
Ik kan wat spul aan Jan meegeven om mijn last te verlichten. En mijn kledingvoorraad wordt wat aangepast. Een rituele verbranding van een t shirt was geplanned en in de tussentijd zijn er twee Island Diving t shirts aan mijn garderobe toegevoegd. Kleding te veel zou ik zo zeggen 😉
Ik neem op het vliegveld afscheid van Irna en vertrek naar Bali.
Vorig reisverslag: Maleisië 3
Volgend reisverslag: Indonesië; Bali 2
Recent Comments