In alle vroegte laadt ik op 16 juni mijn Daihatsu Teriosje om vanuit het Westland in twee uurtjes over de ‘Dammenroute’ op de eerste plek van bestemming in Zeeland te komen. Daar begroeten Alex en Diane me hartelijk en Tank, de Engelse Staffordshire terrier is helemaal blij als zijn vriend op blote voeten weer op bezoek komt. Kijk de video en je weet waarom.
Zaterdag ‘barbeknoeien’ we in de achtertuin, spelen wat met het maken van vuur met feathersticks & firesteel en de vuurboog. De wilg boor vormt prima kooltjes met het stuk spar dat het boord vormt en daarna hebben we in die hitte wel een eenvoudig koud biertje verdient. We genieten dus lekker van het mooie weer en worden de ochtend erop door Diaan afgezet. Heerlijk het bos en de duinen in, geen tv voetbal gekte, gewoon de natuur in.
We komen langs enkele vennetjes waar we af en toe in de schaduw stoppen om wat te knagen aan een stuk salami of een bakkie thee zetten op de titanium Honey stove.
Ik probeer mijn nieuwe camera uit, een Kodak Playsport Zx3 wat af en toe natuurlijk vreemd klinkt, zo’n dwaas in het bos die in het engels tegen een camera lult en probeert Alex zo veel mogelijk buiten beeld te houden. Tsja hij vindt het niet leuk om gefotografeerd enzo te worden maar helemaal uitsluiten gaat natuurlijk niet.
Na enkele imitaties van Edward Grylls en iemand die het ‘te bont’ maakt, waarbij het filmen later niet altijd succesvol blijkt te zijn, komen we toch nog een mooi ree tegen. We staan stil en genieten.
Er komt een groep dagwandelaars aan met loslopende hond. Het ree blijft liggen en de groep zit ons wel stil staan en turen maar ze banjeren hersenloos door richting strand. Na enkele minuten stilstaan sluipen Lex en ik langzaam dichterbij en kunnen het beestje op een meter of 20 naderen voordat ie langzaam opstaat en wegslentert.
We besluiten het verder met rust te laten en ook wij vervolgen onze weg. Bij een meertje gooien we weer wat hout in de brander en maken ons diner klaar: Noodles met ‘apenhaar’ (Abon sapi; gedroogd, gemalen rundvlees uit Indonesië). Het blijft lang licht dus we kunnen blijven lopen maar na de beklimming van een uitkijk toren besluiten we toch ergens ons kamp op te slaan.
De Warbonnet Blackbird die Grizzly heeft besteld is nog niet binnen dus kiest hij ervoor om zijn eerste hangmat overnachting in zijn Mosquito hangmat te doen. Ik zet mijn deel op en geef wat uitleg over hoe, wat, waar en waarom. Iets wat wellicht een leuk video onderwerp is in het Nederlands, anders verwijs ik uiteraard naar ‘HammockForums.net‘ en Shug.
De banden waar Lex zijn hangmat aan hangt zijn wat elastisch en we verzinnen dan ook enkele dingen die noodzakelijk zijn om toch comfortabel te kunnen liggen. Moe en voldaan kletsen we nog wat en genieten van de natuur om ons heen alvorens heerlijk in slaap te vallen.
Om een uur of vijf wordt ik wakker en knor wat verder terwijl ik geniet van de regendruppels die gestaag op de tarp tikken. Het voorspelde noodweer is gelukkig achterwege gebleven en er zijn maar weinig dingen lekkerder dan in een hangmat liggen, warm, droog en de druppels op het zeil horen trommelen.
Dat wil zeggen….. als je er niet uitmoet om te piesen. Afijn ik weet het redelijk droog te houden en ben snel weer terug onder de tarp en in de hangmat. Alex heeft in de tussentijd zijn Jetboil aangezet voor zijn bakkie thee.
Ik besluit de Ti Honey vanuit de hangmat aan te steken. Gelukkig had ik de voorbereidingen al de avond er voor getroffen want anders had ik in die stromende regen droog hout moeten gaan sprokkelen. Het vuur brandt en even later heb ik een heerlijke kop warme chocolade melk. Een slak racet onder mijn tarp door en terwijl ik daar zo naar kijk zie ik een beweging tussen wat gras sprieten. Het is een heel, heel, heel klein kikkertje. Ik denk dat er 3 op mijn pink nagel zouden kunnen…. nou dat noem ik een klein kikkertje.
Even later vindt mijn maag-darmkanaal dat het tijd is en nadat ik aan de roep van de natuur gehoor heb gegeven stopt het met regenen. Goeie timing! Afijn we breken het kamp op en lopen in een uur of twee richting de plek waar we weer opgehaald zouden worden.
Tsja, het is natuurlijk Born2Roam en als je dan noch de paden volgt, noch kaart of kompas echt raadpleegt, dan kom je weleens op een ander punt uit dan verwacht. Okee even een kaart checken… O zitten we daar… dan lopen we daar naar toe en wachten op die plek op Diaan. Zo gezegd, zo gedaan en even later zijn we via een toeristische route over de ‘Zeeuwsche’ eilanden weer bij Alex en Diane thuis.
Aangezien ik nog ongeveer twee uurtjes terug mag rijden nemen we snel afscheid en kachel ik weer richting het Westland. Een geslaagd weekend dat gauw een vervolg mag krijgen.
Bedankt voor jullie interesse en tot de volgende keek.
Grtz Johan (die gaat uitzoeken hoe dat ’embedden’ van een video in deze blogpost zou moeten kunnen maar schiet mij maar lek….)
1 comment
getting better at it mate nice film!